Tuna ŞERBETÇİ
"SESSİZ OLUN MURATLI UYUYOR"

Kendimizi bir konuda ispatlama yarışına öyle kaptırıyoruz ki bazen, o şeyin kendisini yapmaya vakit bulamıyoruz.
Bir kesim; “Ben siyasetçiyim, sen değilsin” kavgasını verirken siyaset yapmaya fırsat bulamıyor, bir başka kesim de “Eğitim böyle olmaz, şehir böyle yönetilmez” demekten, eğitim almaya/vermeye fırsat bulamıyor.

Günler, Muratlı’da tam olarak da bu şekilde geçiyor. Geçip giden günlere bakmaya, oturup bunları bir düşünmeye kimse ne fırsat, ne de imkan bulabiliyor. Daha acısı, kimse bu noktada bir sorumluluğu olup olmadığıyla ilgilenmiyor.
“Gelişeceğiz, kültür ve sanat ile yaşanabilir bir şehri olacağız” dedik, her yerde boy boy reklam yaptırdık. Kimse yadırgamadı…
Birbirlerinin gönderilerine yorum yaparak, birbirini abartan bu insanlara ne kadar para harcandı? Karşılığında Muratlı kaç kişiye tanıtıldı? Bunun hesabını hiç kimse yaptı mı? Sanmıyorum... Oldu/bittiler ile geçiştirildi…
Elinizde şehrinizi tanıtacak ne var? Hangi proje var? Milli Takım’a davet edilen kardeşlerim var, adınızı sporla duyuran çocuklarımız ve hocalarımız var, başka ne var?
“Siyasetçi ağabeylerimiz” bu hadiseyi görmemiş olamazlar ama kimse konuşmadı…
Hatırlayanlar vardır, Candan Yüceer Başkan’ın seçim vaatleri arasında, “Muratlı’ya daha çok sarılacağım” cümlesi vardı.
Sarıldı mı? Muratlı’da yaşarken gıybet yapmak, birbiriyle yarışmak moda olmuş; yapmayın… Bu şehrin insanlarına zulüm etmeyin, bu şehir kimsenin tapulu malı değil! Burada yaşayan her bir vatandaş söz sahibidir.
Kentte hiç kimsenin göz ucuyla bile merak edip bakmadığı yerlerde Yerel Basın, Ulusal Basın, Sporcular, hatta bazı esnaf abilerimiz, kardeşlerimiz tanıtım için çabalıyor.
Her fırsatta adeta bir kanun gibi yerine getirilen devasa yürüyüşlere en ön sıradan katılan ‘Büyük’lerimiz, bu konuyu gündemine bile almadı…
Şunu da eklemeliyim; siyaset sosyal medyadan yapılmaz. Mücadele sahada başlar, sahada biter; saha dışı mücadele etik değildir.
Son olarak yönetimin temsilcilerinin, idarecilerin her kademesini sonuna kadar eleştiren ‘Üstat’larımız, konuyla ilgili olarak tek ufuk açıcı bir girişimde bulunmadı, bu samimiyet ve gayret karşısında hiç oralı olmadı…
Bu şehir bizim, bu memleket bizim, susmayın! Güzel olanı takdir edin, eleştiri hakkınız kadar tebrik hakkınız da var, kullanın...
Başka bir konuda, bir başka yazı dizimde görüşmek dileğiyle; Allah’a emanet olun…