Son ustayı kaybettik
Demirci İsmail olarak tanınan at-eşek arabası (taliga) ustası İsmail Üresin vefat etti.
Bir dönem daha bitti
Türünün son temsilcisi İsmail Üresin, hayata gözlerini yumdu. Üresin'in vefatı ile bir dönem daha sona erdi.
Evinin önündeki kırmızı tuğla ve taştan yapılmış dükkânında zamanın taligalarını hazırlayan ve tamir eden İsmail Usta’nın vefatı herkesi üzdü.
Eskiyi yâd etti
İsmail Üresin’i hayırla yâd edenlerden Ahmet Düzdağ, anılarını paylaşarak; “Zamanın taligalarının yapıldığı ve onarıldığı tek dükkân İsmail ağabeye ait idi. Parça parça olmuş ahşap göbekler, kalın lama demirler… Hepsi o zaman dışarıda dururdu. Kimse başını bile çevirip bakmazdı. Rahmetli Tüpçü Kadir abi, Şaban Osma ve Eskişehirli bir Ahmet abi vardı. Eşeğin üzerinde ahşaptan hazırlanmış ekipmanı takmaya çalışırlar, usulüne uygun doğraması yapılmış sağlam dış çember parçaları üzerine monte edip; çemberi de ateşte genleştirip dururlardı. En sonunda taktılar mı ortaya taliganın tekeri çıkardı. Çarşıya bakkala gönderdiklerinde gelip geçerken gözüm takılır, saatlerce seyrederdim. Sonra bakkaldan ne alacağımı da unuturdum. 70’li yıllarda Muratlı’dan ayrılıp daha sonra geri döndüğümüzde İsmail ağabeyi ilerlemiş yaşına rağmen bisikletle çarşıya giderken görmeye başladım. Daha sonra bisikleti de kullanamaz oldu. Elinde destek olarak taşırdı ama iyice yaşlanmıştı. Eve gelip geçerken dışarı da çıkamadığına şahit oldum. En son çocuklarından Mehmet’in yanına aldığını duyduk. Ne kadar zaman geçti bilemiyorum. En son sela verilirken adını duydum. Geleneksel bir sanatın ilçemizdeki son ustası, son temsilcisinin vefatını öğrendim. Toprağın bol olsun koca usta. Bir dönem bu ilçeye verdiğin hizmet sana yeter de artar. Nurlar içinde yat” ifadelerini kullandı.
Bir dönem daha bitti
Türünün son temsilcisi İsmail Üresin, hayata gözlerini yumdu. Üresin'in vefatı ile bir dönem daha sona erdi.
Eskiyi yâd etti
İsmail Üresin’i hayırla yâd edenlerden Ahmet Düzdağ, anılarını paylaşarak; “Zamanın taligalarının yapıldığı ve onarıldığı tek dükkân İsmail ağabeye ait idi. Parça parça olmuş ahşap göbekler, kalın lama demirler… Hepsi o zaman dışarıda dururdu. Kimse başını bile çevirip bakmazdı. Rahmetli Tüpçü Kadir abi, Şaban Osma ve Eskişehirli bir Ahmet abi vardı. Eşeğin üzerinde ahşaptan hazırlanmış ekipmanı takmaya çalışırlar, usulüne uygun doğraması yapılmış sağlam dış çember parçaları üzerine monte edip; çemberi de ateşte genleştirip dururlardı. En sonunda taktılar mı ortaya taliganın tekeri çıkardı. Çarşıya bakkala gönderdiklerinde gelip geçerken gözüm takılır, saatlerce seyrederdim. Sonra bakkaldan ne alacağımı da unuturdum. 70’li yıllarda Muratlı’dan ayrılıp daha sonra geri döndüğümüzde İsmail ağabeyi ilerlemiş yaşına rağmen bisikletle çarşıya giderken görmeye başladım. Daha sonra bisikleti de kullanamaz oldu. Elinde destek olarak taşırdı ama iyice yaşlanmıştı. Eve gelip geçerken dışarı da çıkamadığına şahit oldum. En son çocuklarından Mehmet’in yanına aldığını duyduk. Ne kadar zaman geçti bilemiyorum. En son sela verilirken adını duydum. Geleneksel bir sanatın ilçemizdeki son ustası, son temsilcisinin vefatını öğrendim. Toprağın bol olsun koca usta. Bir dönem bu ilçeye verdiğin hizmet sana yeter de artar. Nurlar içinde yat” ifadelerini kullandı.
Yayınlanma Tarihi : 17/7/2019 13:17
Okunma Sayısı : 4794
Okunma Sayısı : 4794
Muratlı Nöbetçi Eczane
MURATLIMIZIN EN BÜYÜK SORUNU NEDİR?
Çevre ve hava kirliliği
Ulaşım ve otopark
Çarpık kentleşme
Alt yapı ve kanalizasyon
Asayiş ve uyuşturucu
Yeşil alan ve parklar
Yol ve kaldırımlar
Günlük Kurlar
