Tuna ŞERBETÇİ
Seni Kimse Ciddiye Almıyor Bayım

                Bir tokat gibi replik, bir roman gibi hayat...
                Merhaba…
                Düşünsenize bir siyasetçisiniz, ama sizi kimse ciddiye almıyor.
                Bir iş insanısınız, makamınız var, paranız çok… Ama sofranıza oturacak bir dost yok.

Toplumda bir karşılığınız yok. Sözünüzün bir kıymeti harbiyesi yok.
                Acı olan şu ki, çoğu insan bunu fark etmiyor.
                Bir replik duydum, vurdu beni: “Bayım, sizi neden kimse ciddiye almıyor?”
                Filmde bir iş adamı vardı. Servet içinde yüzen ama yalnız.
                O an bir çocuk sordu bu soruyu, çünkü çocuklar yalandan anlamaz.
                Filmde bile karakter şok yaşadı…
                Peki ya gerçek hayatta?
                Ciddiye alınmak, parayla, makamla olmuyor.
                Sevgiyle, samimiyetle, güvenle oluyor.
                Şimdi bazıları çıkıp da bu yazıyı hafife alabilir.
                Ama asıl soru şudur:
                Sizi kim neden ciddiye alsın bayım?
                Bu soruyu kendine sorabilen, değişimin kapısını aralar.
                Soru sormaktan korkanlar ise sadece seyirci kalır.
                Hayat da zaten hep ciddiye alınanlarla, alınmayanları ayırıyor.
                Kalın sağlıcakla. Ama önce, ciddiyetle.
                Başka bir konuda, bir başka yazı dizimde görüşmek dileğiyle;
                Allah’a emanet olun…